ちょっとしたきっかけで、ポーランド語には面白いアクセント記号がたくさんあることを知り、作ってみた一作。「誰もいないアパートのネコ」というタイトルの詩になります。現代詩なので、長さがばらばらだったところをフローリッシュでほぼ同じ長さに揃えているのが見どころの一つです。猫にまつわる詩なので、ポーランド語でネコのkotのOに猫のシルエットを入れました。5つの段落があり、それぞれの段落の最初のアルファベットを飾り文字にしてますが、それぞれクレマチス、すずらんのサンダーソニア（ユリと同じ色を避けたかったので、これだけ品種まで決まってます…）、ユリ、クイーン・アンズ・レースとコスモスの花が描かれてます。花自体に意味はなく、ただアルファベットやそれぞれの色のバランスがよく見えるように配置しただけです。

​

​

Umrzeć - tego nie robi się kotu.

Bo co ma począć kot

w pustym mieszkaniu.

Wdrapywać się na ściany.

Ocierać między meblami.

Nic niby tu nie zmienione,

a jednak pozamieniane.

Niby nie przesunięte,

a jednak porozsuwane.

I wieczorami lampa już nie świeci.

 

Słychać kroki na schodach,

ale to nie te.

Ręka, co kładzie rybę na talerzyk,

także nie ta, co kładła.

 

Coś się tu nie zaczyna

w swojej zwykłej porze.

Coś się tu nie odbywa

jak powinno.

Ktoś tutaj był i był,

a potem nagle zniknął

i uporczywie go nie ma.

 

Do wszystkich szaf sie zajrzało.

Przez półki przebiegło.

Wcisneęł się pod dywan i sprawdziło.

Nawet złamało zakaz

i rozrzuciło papiery.

Co więcej jest do zrobienia.

Spać i czekać.

 

Niech no on tylko wróci,

niech no sie pokaże.

Już on się dowie,

że tak z kotem nie można.

Będzie się szło w jego stronę

jakby się wcale nie chciało,

pomalutku,

na bardzo obrażonych łapach.

I żadnych skoków pisków na początek.

​

​

参考英訳

A cat in an empty apartment

To die – one doesn’t do it to a cat.

For what is a cat to do

in an empty apartment.

To climb the walls.

To rub against the furniture.

On the face of it nothing have changed,

yet everything is different.

Supposedly not moved,

but still dispersed.

And in the evenings the lamp stays dark.

 

Sound of steps on the stairs,

but they are not the same.

The hand putting the fish on the plate,

differs from the one, that used to do it

 

Something doesn’t start here

at the usual time.

Something doesn’t happen here

the way it should.

Somebody used to be here and be,

and later suddenly disappeared

and is consistently missing.

 

All the cupboards were looked into.

All the shelves were run through.

We’ve squeezed under the carpet and checked.

Even the great “No, no” was broken

and all the papers thrown around.

What more can be done.

To sleep and wait.

Let him come back,

let him only just show himself.

He’ll learn,

that you can’t treat a cat like this.

We’ll need to walk his way

as if one doesn’t want at all,

slowly, slowly,

on very offended paws.

And no jumps and meows at the beginning.